Comment ေပးတာ ဧရာ၀တီ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္နဲ႔ မကိုက္လို႔နဲ႔တူပါတယ္။ ထည့္မေပးလို႔
88 groups ကို ပို႔ေပးလိုက္တာပါ။NLD က ၉၀ တံုးက တျပည္လံုးမွာ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ မဲႏိုင္ခဲ့
တဲ့ပါတီ။ အစိုးရကို ဦးေဆာင္ ဖြဲ႔စည္းရမယ့္ ပါတီပါ။ ဒါေပမယ့္ NLD အပါအ၀င္ အႏိုင္ရပါတီ
အားလံုးက ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးျပီး စစ္သား ႏိုင္ငံေရး မလုပ္တတ္ဘူးဆိုျပီး ႏိုင္ငံေရး
ျပသနာ၊ အာဏာျပသနာကို ကေလးကလား သြားလုပ္မိိလိုက္ၾကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ဆီ
မွာ ေျဗာင္အလိမ္ခံလိုက္ရပါတယ္။ ဘယ္ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ေခၚ အစိုးရ ဖြဲ႔ေပးရမလဲ။ ဖြဲ႔
စည္းပံုမွ မရွိတာ။ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္တာ ငါတို႔နဲ႔ ေပါင္းျပီးဖြဲ႔စည္းပံုဆြဲဖို႔အတြက္ပဲဆိုေတာ့
အားလံုး ကေယာက္ေခ်ာက္ျခား ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ရူးရူးမူးမူးနဲ႔ reconciliation လား။
annihilation လားဆိုျပီး ကိုယ့္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးၾသဇာ၊ စည္းရံုးေရး အင္အားနဲ႔ အေျခခိုင္မႈကိုထည့္
မတြက္ဘဲ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ထိပ္တိုက္တိုးဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေရာ၊ စစ္ေရး (နယ္စပ္ေဒ
သမ)မွာပါ တျဖည္းျဖည္း အေရးနိမ့္ခဲ့ရေတာ့ ေနာက္ဆံုး အေ၀းေရာက္ အစုိးရလည္း
Washington DC ထိ ေရာက္သြားတယ္။ ရန္သူနဲ႔ မေစ့စပ္တမ္း တိုက္မယ္ဆိုတဲ့ ေကာက္ရိုးမီး
သူရဲေကာင္းေတြလည္း ေနာက္ဆံုး တဖက္သက္ အညံ့ခံေရးလမ္းေၾကာင္းကိုပဲ ဦးတည္သြား
ၾကတယ္။ အတိုက္အခံေတြအေနနဲ႔ ရန္သူ႔အေျခအေန၊ မိမိအေျခအေန၊ ျပည္သူလူထုရဲ့ လုိက္
ပါႏိုင္မႈ၊ ႏုိင္ငံတကာ အေနအထားကို ျခံဳငံုသံုးသပ္ျပီး အားလံုး လိုက္ပါႏိုင္မယ့္ ဘံုလုပ္ငန္းစဥ္
တခုမဆြဲႏိုင္ခဲ့ၾကတာ ဗမာတျပည္လံုးအတြက္ ရင္နာစရာပါ။ လက္၀ဲကြ်ံျပီး မုိက္ရူးရဲဆန္ခဲ့ၾက
လို႔ အခုလက္ယာကြ်ံျပီး အညံ့ခံထြက္ေျပးေရးလမ္းေပၚ ေရာက္သြားၾကတယ္လို႔ ေျပာရမယ္ထင္္္
ပါတယ္။ဗမာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီ အနည္မထုိင္ခဲ့သလို ပါတီစံုစနစ္လည္း အသားမက်ခဲ့ပါဘူး။
လြတ္လပ္ေရး ေနာက္ပိုင္း ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတဲ့ လူထုတိုက္ပြဲေတြမွာလည္း ဦးစီးဦးေဆာင္ ပါတီအဖြဲ႔
အစည္းေတြရဲ့ ေရရွည္ ေခါင္းေဆာင္မႈ မခုိင္ျမဲခဲ့လို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ ေအာင္ေျမမခ့်ဲႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၉၀
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူေတြက ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြကို မဲပံုေပးခဲ့တာ သူတို႔ရဲ့ လို
ပါးဆန္ဒကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတာပါ။ ျပည္သူ႔ဆန္ဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးၾက
ဖို႔က ဦးေဆာင္ ပါတီ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ တာ၀န္ပါ။ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ NLD အခု ဘာလုပ္ေန
သလဲေမးေတာ့ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္က လူထုေတြဘာလုပ္ေန
သလဲ ျပန္ေမးခ်င္တယ္ဆိုျပီး ျပန္ပက္လိုက္ေတာ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထိခိုက္
စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဗမာျပည္သူလူထုမွာ လူထု တိုက္ပြဲ အေတြ ့အၾကံဳရွိပါတယ္။ အာဏာဆို
တာ ေသနတ္ေျပာင္း၀ကလာတယ္ (ယုတ္စြအဆံုး လတ္တေလာ အေျခအေနမွာ)ဆိုတဲ့ အ
ေၾကာင္းကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။ ဦးတည္ခ်က္ခိုင္ခိုင္လံုလံုမရွိဘဲ၊
ေတာင္းဆိုခ်က္ မပီျပင္ဘဲ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခိုင္မာဘဲ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ တပြဲတိုး ေဖာ္ထုတ္ခဲ့
ၾကတဲ့ တိုက္ပြဲေတြမွာ နဖူးေတြ႔၊ ဒူးေတြ႔ ေရွ့တန္းကေန အသက္ေပးလိုက္ရတာ၊ ဘ၀ေပးလိုက္
ရတာ ျပည္သူေတြပါ။ ဗမာျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ အာဏာရွင္ ဆန္ ့က်င္ရဲမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ
ပါ၀င္ဖို႔ ၀န္မေလးၾကသလို၊ တဖက္ကလည္း တိုက္ပြဲေခၚေနတဲ့လူေတြ ဟန္ပါ့မလားဆုိတဲ့ သံသ
ယရွိေနတတ္တာကို တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေလာင္းေတြ အထူးသေဘာေပါက္ထားဖို႔ လုိပါလိမ့္
မယ္။ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး အရွိန္ျမင့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ NLD က ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူေတြက ဒါ
ကေတာ့ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ဆံုမယ့္ လမ္းေၾကာင္းပဲ။ NLDမွာ ေပၚလစီမရွိဘူး။ မပါ၀င္ႏိုင္ဘူးလို႔ေျပာ
လိုက္တာကို ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ NLD ဘယ္လဲ။ ဘာလဲလို႔ ေမးရင္ ဘယ္လိုျပန္ေျဖမလဲ။ ၉၀ ေရြး
ေကာက္ပြဲမွာ ယံုၾကည္မႈမ်ားစြာနဲ႔ မဲေပးခဲ့တဲ့ ျပည္သူတေယာက္အေနနဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ ႏုိင္ငံေရး
ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမတ္ေလာင္းေတြဆီမွာ ျပည္သူေတြ သစ္စာေဖာက္ခံရတယ္လို႔ပဲ ခံစားမိပါ
တယ္။ ပါတီအဖြဲ ့အစည္းဆိုတာ လူထုကို အေတြးအေခၚအရ၊ လုပ္နည္း၊ လုပ္ဟန္အရ လူထုကို
စနစ္တက်နဲ႔ စံျပေခါင္းေဆာင္ဖို႔ ဖြဲ ့စည္းထားတာပါ။ ပါတီရပ္တည္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ
အျငိဳျငင္ခံလို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ သေဘာထားၾကတဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ ့ မိမိရဲ့ရပ္တည္ခ်က္
ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေ၀ဖန္ေရးလုပ္ႏုိင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဗမာျပည္ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ အရည္အေသြးအ
ရ တဆင့္ခုန္တက္ သြားေလာက္ျပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ တကယ့္လူထု ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ တုိက္ပြဲ
ထဲကပဲ ေပၚထြက္ႏိုင္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲနဲ႔ မွတ္ေက်ာက္တင္တာ ခံႏိုင္ရပါမယ္။ တိုက္ပြဲတြင္းမွာ ေခ်
မႈန္းခံရရင္ တိုက္ရင္းတည္ေဆာက္၊ တည္ေဆာက္ရင္းတိုက္ဖို႔ကလြဲလို႔ အျခားမရွိပါ။ ပါတီအက်ိဳး
အတြက္ ပါတီေထာင္တားတာ party for party’s sake ဆိုရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တခါက ေျပာခဲ့ဖူးသ
လို႔ တိုင္းျပည္ကေတာ့ ငါးပါးေမွာက္ဖို႔ ေသခ်ာျပီ the country is doomed လို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ လူ
ထုနစ္နာဖို႔ ေၾကာက္လို႔ လူထုတိုက္ပြဲ၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲကို အခ်ိန္မျမွင့္တာလို႔ ဆင္ေျခေပး
မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေျခအေနကို မသံုးသပ္ဘဲ လူထုကို တဖက္သတ္ အထင္ေသးတာလို႔ပဲ ေျပာ
ပါရေစ။ စစ္အုပ္စုရဲ့ ပရိယာယ္ကို နားမလည္လို႔၊ ေလွ်ာ့တြက္ခဲ့ၾကလို ့၊ လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ မတံု ့ျပန္
ႏိုင္ခဲ့လို႔၊ တိုက္ပြဲအရွိန္ကို ဆက္မထိန္းႏိုင္ခဲ့လို႔၊ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္မေခၚႏိုင္ခဲ့လို႔၊ ရ
ရင္ရ မရရင္ခ် သေဘာမထားႏိုင္ခဲ့လို႔ အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္တဲ့အဆင့္က စစ္အုပ္စုနဲ ့ေပါင္းျပီး ဖြဲ႔စည္းပံု
ဆြဲရမယ့္အဆင့္၊ ဒီကတဆင့္ေလွ်ာျပီး ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးပြဲလုပ္ခြင့္ေပးပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာပါတဲ့အခ်က္
ေတြ ျပင္ေပးပါဆုိတဲ့ အဆင့္ကိုေရာက္ခဲ့ရတာပါ။ အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္တဲ့အဆင့္က ႏွစ္ ၂၀ နီးပါးၾကာခဲ့ျပီး
မွ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြလႊတ္ေပးပါ။ နားလည္မႈနဲ႔ လုပ္ၾကရေအာင္ဆိုတာ ေတာ္လွန္ေရးအ
ဆင့္တက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဆင့္ေလွ်ာသြားတာ၊ ျပည္သူေတြ ပိုျပီး နစ္နာလာတာ ျဖစ္ပါ
တယ္။ နယ္စပ္ေဒသမွာ မုဒိန္းက်င့္ခံေနရတဲ့ တုိင္းရင္းသူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိျပီလဲ။ ျပည္တြင္း
မွာေရာ၊ ျပည္ပမွာပါ ထမင္းတနပ္အတြက္ အေသြး၊ အသားေရာင္းစားေနရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ
ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိျပီလဲ။ ႏိုင္ငံတကာမွာ ကုပ္ေသြးစုပ္ခံေနရတဲ့ ဗမာအလုပ္သမားေတြ ဘယ္ႏွစ္
ေယာက္ရွိျပီလဲ။ လူထုတိုက္ပြဲထဲမွာ ေသတဲ့၊ ေထာင္က်တဲ့ အညတရျပည္သူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္
ရွိျပီလဲ။ ျပည္တြင္းစစ္မွာ ေသတဲ့ ေအာက္ေျခက စစ္သားေရာ၊ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ေတြ ဘယ္ႏွစ္
ေယာက္ရွိျပီလဲ။ နာမည္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို စစ္တပ္ကလည္း အလြယ္တကူ မထိရဲ
သလို၊ ႏိုင္ငံတကာကလည္း လ်စ္လ်ဴမရႈပါဘူး။ ေထာင္ထဲေရာက္တာနဲ႔ ဆီးခ်ိဳျဖစ္ျပန္ျပီ၊ ေသြးတိုး
ထျပန္ျပီ ဆိုတာ ျပည္ပ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို ေငြေၾကးပံုေအာျပီး တည္ေဆာက္ထားႏိုင္
တဲ့ အထက္တန္းစား ႏိုင္ငံေရးသမားေတြပဲ တင္ျပႏိုင္ၾကတာပါ။ ရဲဘက္စခန္းမွာ၊ ေပၚတာဆြဲရာမွာ
ေသသြားတဲ့ အညတရ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သား ျပည္သူေတြကိုလည္း သနားၾကပါအံုး။
မင္းတို႔က ျပည္တြင္းမွာ မဟုတ္လို႔ ေျပာႏုိင္တာဆိုတဲ့ အႏုမာနေလးေတြနဲ႔ တံု ့ျပန္ဖို႔လည္း စိတ္မေစာ
ၾကပါနဲ႔အံုး။ ဘယ္ေတာ္လွန္ေရးမဆို ျပည္တြင္းမွာပဲ ေအာင္ပြဲခံၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရး ေတာ္လွန္
ေရး လုပ္တယ္ဆိုတာ က်ားျမီးဆြဲတဲ့ကိစ္စ၊ မီးခဲကိုင္တဲ့ ကိစ္စပါ။ ကိုင္ရဲရင္ ရဲရဲကိုင္၊ မကိုင္ရဲရင္
ကိုင္ကိုမကိုင္ႏိုင္။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေျပာ၊ ေျပာသေလာက္လုပ္ၾကပါ။ ေျမေပၚ မတက္ရဲရင္၊
တက္ဖို႔ အက်ိဳးအေၾကာင္းမခုိင္လံုရင္၊ အေျခအေနမေပးရင္ ေျမေအာက္မွာေနျပီး လိုအပ္တဲ့
ျပင္ဆင္မႈလုပ္ပါ။ ဟီးရိုးလုပ္ျပီး မ႑ပ္တိုင္းလည္း တက္ျပ၊ ျပန္အေဆာ္ခံရေတာ့ မႏွဲေလးအသံနဲ႔
ႏိုင္ငံတကာကို တိုင္တည္ျပ လုပ္ေနရံုနဲ႔ေတာ့ ဗမာျပည္ဒီမုိကေရစီေရးက ျပည္သူေတြအဖို႔ ေမွ်ာ္ေတာ္
ေဇာနဲ႔ ေမာၾကရံုပါပဲ။ျပည္ပမွာရွိတဲ့ အမ်ားစု ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကလည္း မာနယ္ပေလာမွာ ဒီမိုကေရ
စီမရရင္၊ ခ်င္းမိုင္၊ မဲေဆာက္မွာ ဒီမိုကေရစီရ၊ ၀ါရွင္တန္မွာ ဒီမိုကေရစီရေနတဲ့လူေတြပါ။ နအဖ ဖိႏွိပ္
တာကို အေၾကာင္းျပလို႔ ေဆြခုနစ္ဆက္၊ မ်ိဳးခုနစ္ဆက္လည္း ႏိုင္ငံတကာကို ေရာက္ကုန္ၾကပါျပီ။
တခ်ိဳ႔ဆို ႏိုင္ငံတကာမွာ ပညာေရာ၊ အရင္းအႏွီးပါ စုမိလို႔ နအဖနဲ႔ ပလဲပနံသင့္ေအာင္လုပ္ျပီး ျပည္တြင္း
၀င္လို႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈလုပ္ဖို႔ေတာင္ တာစူေနၾကပါျပီ။
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ သီတာ၊ ဧယင္က်ဴးတာ မဟုတ္ပါေၾကာင္း
"စစ္အာဏာရွင္ေပၚေပါက္ျခင္းကိုတေစ႔တေစာင္းသံုးသပ္ျခင္း"
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဘာေၾကာင္႔ေပၚေပါက္လာရသလဲဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းေတြေၾကာင္႔ အေျဖေတြ
အမိ်ဳးမိိ်ဳး၇ွိရာမွာအတစြဲကင္းကင္းနဲ႔ပကတိတရားကိုသာေျဖဆိုႀကေပမဲ့သမိုင္းပညာ
ရွင္ဆိုတာတို႔နိုင္ငံေရးပညာရွင္ဆိုတာတို႔ေတြဟာသူတို႔နဲ႔မတူညီတဲ့အယူအဆေတြကိိုတိုက္
ခိုက္လိုအားျပင္းျပင္းနဲ႔ေျဖဆိုႀကတာမွာေျဖရဖို႔ထက္ပိုမိုရွုပ္ေထြးနားလည္မႈလြဲေစျပသာနာကို
သာတိုးပြားေစတဲ့အျဖစ္နဲ႔သာရင္ဆိုင္ေနႀကရပါတယ္။တခ်ိဳ႔ပညာရွင္ဆိုသူေတြကကြန္ျမဴနစ္
စနစ္သေဘာတရားျမန္မာျပည္ကိုေရာက္ရွိလာတဲ႔အတြက္စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေကာက္ခ်က္
စြဲသလိုတခ်ိဳ႔ကေတာ့ျပည္တြင္းစစ္ေႀကာင့္လို႔ေျပာႀကရာမွာဒီအေျဖနွစ္ခုစလံုးဟာလံုး၀ကိုမွား
ယြင္းတဲ့ေကာက္ခ်က္ေတြသာျဖစ္ပါတယ္။စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုဘယ္လိုသေဘာေပါက္တယ္
ဘယ္လိုသေဘာထားသလဲဆိုတာေကာက္ခ်က္ခ်လိုျဖစ္မွာပါ။အာဏာဆိုတာလူတန္းစားကို
စားျပဳမႈရွိတယ္ဆိုတာနိုင္ငံေရးအေျခခံရွိသူတိုင္း၊ေလ့လာသူတိုင္းသိႀကပါတယ္။ဘယ္လိုလူ
တန္းစားကိုဘယ္လိုအာဏာနဲ႔ကာကြယ္ထားတယ္ဆိုတာရွင္းရွင္းသိျမင္နိုင္ပါတယ္။အႀကာ
ေသးမွီကမေကြးတိုင္းျမိဳင္ေရနံတြင္းျပသာနာ . . . . ဆက္လက္ေဖၚျပသြားပါမည္
